Հետևեք մեզ և Ձեր առողջությանը / Ի՞նչու են կանայք վախենում գինեկոլոգիական աթոռից

Կարմրուկը վարակիչ վիրուսային հիվանդություն է, որն առաջացնում է ջերմություն, հազ և բնորոշ մաշկային ցան։ Վարակը փոխանցվում է օդակաթիլային ճանապարհով և կարող է հանգեցնել ծանր բարդությունների, ներառյալ՝ թոքերի և գլխուղեղի բորբոքում։ Բացի այդ, տարած կարմրուկը թուլացնում է իմունիտետը՝ մարդուն ավելի զգայուն դարձնելով այլ վարակների նկատմամբ։ Մինչև զանգվածային պատվաստումների ի հայտ գալը, կարմրուկն ամեն տարի միլիոնավոր կյանքեր էր խլում ամբողջ աշխարհում։ Հիվանդությունը նաև անվանում են սովորական կարմրուկ, 10-օրյա կարմրուկ կամ rubeola։ Այն պետք է տարբերել կարմրախտից (գերմանական կարմրուկից) – դա բոլորովին այլ վարակ է։ Կարմրուկի ախտանշանները Հիվանդության նշանները զարգանում են աստիճանաբար։ Սկզբում հայտնվում են բարձր ջերմություն, հազ, քթահոսություն և աչքերի կարմրություն։ 2–3 օր հետո բերանի խոռոչում առաջանում են բնորոշ սպիտակ բծեր կարմիր կետերի ֆոնին, որոնք կոչվում են Կոպլիկի բծեր։ Այնուհետև, հիվանդության մոտավորապես 3–5-րդ օրը, դրսևորվում է ցանը։ Հիմնական ախտանշանները. • բարձր ջերմություն • չոր հազ • կարմիր կամ բորբոքված աչքեր • քթահոսություն • թուլություն, հոգնածություն • սպիտակ բծեր կարմիր եզրագծով բերանում • ընդարձակ մաշկային ցան • կոկորդի և մկանների ցավեր • գլխացավ • երբեմն՝ մարսողական խանգարումներ (փսխում, փորլուծություն, որովայնի ցավ) Ցանը սովորաբար սկսվում է դեմքից, այնուհետև տարածվում է մարմնով ներքև՝ պարանոց, կուրծք, մեջք, ձեռքեր, ոտքեր։ Բաց մաշկ ունեցող մարդկանց մոտ այն կարմիր է թվում, մուգ մաշկ ունեցողների մոտ՝ կարող է լինել մանուշակագույն կամ ավելի քիչ նկատելի։ Բծերը կարող են միաձուլվել միմյանց հետ, բայց քորը հազվադեպ է առաջանում։ Պատճառներ և փոխանցման ուղիներ Հիվանդության հարուցիչն է կարմրուկի վիրուսը (Morbillivirus)։ Այն տարածվում է օդով՝ հիվանդի հազի, փռշտոցի, խոսելու կամ շնչելու ժամանակ։ Վիրուսի մասնիկները կարող են մնալ օդում և մակերեսների վրա մինչև երկու ժամ այն բանից հետո, երբ վարակված մարդը հեռացել է։ Վարակվել հնարավոր է`• հիվանդ մարդու կողքին գտնվելով • ձեռքսեղմման, համբույրի, համատեղ ուտելիք կամ ըմպելիք ընդունելու միջոցով • այն առարկաների և մակերեսների միջոցով, որոնց վրա հայտնվել են վիրուսային մասնիկներ • մորից երեխային հղիության, ծննդաբերության կամ կրծքով կերակրման ժամանակ Կարմրուկը ամենավարակելի հիվանդություններից մեկն է. եթե սենյակում կա մեկ հիվանդ և 10 չպատվաստված մարդ, ապա նրանցից 9-ը կվարակվի։ Վարակի փոխանցման վտանգը պահպանվում է առաջին ախտանշանների ի հայտ գալու պահից՝ ցանից 4 օր առաջ և ևս 4 օր հետո։ Ռիսկի գործոններ Ծանր ընթացքն ու բարդություններն ավելի հաճախ զարգանում են՝ • 5 տարեկանից ցածր երեխաների և 20 տարեկանից բարձր մեծահասակների մոտ • հղի կանանց մոտ • թուլացած իմունային համակարգ ունեցող մարդկանց մոտ Կարմրուկի բարդությունները Վարակի հետևանքները կարող են լինել թե՛ թեթև, թե՛ կյանքին սպառնացող։ • օտիտ (ականջի բորբոքում) • ջրազրկում՝ ուժեղ փորլուծության պատճառով • բրոնխիտ, լարինգիտ • թոքաբորբ (պնևմոնիա) • տեսողության կորուստ • էնցեֆալիտ (գլխուղեղի այտուց) • ենթասուր սկլերոզացնող պանէնցեֆալիտ`նյարդային համակարգի հազվագյուտ, բայց մահացու վարակ, որն առաջանում է տարիներ անց • կարմրուկի ներառական էնցեֆալիտ (MIBE), ավելի հաճախ՝ իմունոդեֆիցիտ ունեցող մարդկանց մոտ • մահ Հղիության ընթացքում վարակվելիս մեծանում է վաղաժամ ծննդաբերության և երեխայի ցածր քաշի ռիսկը։ Ախտորոշում Բժիշկը կարող է կարմրուկ կասկածել ցանի արտաքին տեսքի և հիվանդի բողոքների հիման վրա։ Հաստատման համար օգտագործում են՝ • արյան անալիզ • քթից կամ կոկորդից քսուք • միզի հետազոտություն Բուժում Կարմրուկի դեմ հատուկ դեղամիջոց գոյություն չունի։ Հիվանդությունը տևում է մոտ 10–14 օր, եթե բարդություններ չեն առաջանում։ Ստացիոնար պայմաններում հիվանդներին կարող են նշանակել վիտամին A, ինչը նվազեցնում է ծանր հետևանքների հավանականությունը։ Սակայն ինքնուրույն ընդունել այն չի կարելի. գերդոզավորումը վտանգավոր է լյարդի և այլ օրգանների համար։ Տանը ախտանշանները մեղմելու համար խորհուրդ են տալիս. • շատ հեղուկներ խմել • պահպանել անկողնային ռեժիմ • ընդունել ջերմիջեցնող և ցավազրկող միջոցներ (պարացետամոլ, իբուպրոֆեն) • կոկորդը աղի լուծույթով ողողել Անհապաղ պետք է դիմել հիվանդանոց, եթե առկա են. • դժվարացած շնչառություն • կրծքավանդակի ցավեր • լույսի նկատմամբ զգայունություն • ուժեղ գլխացավ կամ պարանոցի կարծրություն • գիտակցության մթագնում • ուժեղ փսխում կամ փորլուծություն Կանխատեսում Կարմրուկը կարող է ծանր ընթացք ունենալ. հիվանդացած մարդկանց մոտավորապես 2-ը 5-ից կարիք ունի հոսպիտալացման։ Նույնիսկ ապաքինվելուց հետո մարդն ավելի խոցելի է մնում այլ վարակների նկատմամբ։ Վտանգավոր բարդությունները կարող են զարգանալ հիվանդությունը տանելուց ամիսներ կամ նույնիսկ տարիներ անց։ Կանխարգելում Պաշտպանվելու լավագույն միջոցը պատվաստումն է։ Պատվաստումներն արվում են մանկական տարիքում, բայց անհրաժեշտության դեպքում դրանք կարող են անել նաև մեծահասակները։ Վարակման դեպքերը պատվաստումից հետո շատ հազվադեպ են, հատկապես եթե երկու դեղաչափն էլ ստացվել է։ Միայն մեկ դեղաչափը ապահովում է ավելի թույլ պաշտպանություն։

Վիրուսները վարակիչ հիվանդությունների մանրագույն հարուցիչներ են, որոնք կարող են ախտահարել մարդուն, կենդանիներին, բույսերին, ինչպես նաև բակտերիաներին և սնկերին։ Յուրաքանչյուր վիրուս ունի իր «սեփական տիրոջը» և կարող է վարակել միայն որոշակի բջիջներ։ Վիրուսների գլխավոր առանձնահատկությունը կայանում է նրանում, որ դրանք լիարժեք կենդանի օրգանիզմներ չեն։ Դրանք չունեն բջջային կառուցվածք և բազմացման սեփական մեխանիզմներ։ Դրա փոխարեն, վիրուսը թափանցում է օրգանիզմի բջիջներ և օգտագործում դրանց «սարքավորումները» նոր պատճեններ ստեղծելու համար։ Արտաքնապես վիրուսը բաղկացած է գենետիկական նյութից (ԴՆԹ կամ ՌՆԹ), որը շրջապատված է սպիտակուցային թաղանթով՝ կապսիդով ։ Որոշ վիրուսներ ունեն լրացուցիչ արտաքին թաղանթ՝ «սուպերկապսիդ»։ Ինչպես են վիրուսները թափանցում օրգանիզմ Հաճախ վարակը փոխանցվում է լորձաթաղանթների՝ քթի, բերանի, աչքերի, սեռական օրգանների և հետանցքի միջոցով։ Վարակումը հնարավոր է նաև մաշկի վնասման, միջատների (մոծակներ, տիզեր) խայթոցների միջոցով։ Ինչպես են աշխատում վիրուսները Հայտնվելով օրգանիզմում՝ վիրուսն ամրանում է բջջին և թափանցում ներս։ Հետագա ճանապարհը կարող է տարբեր լինել։ • Լիտիկ ցիկլ՝ վիրուսը սկսում է անմիջապես ակտիվորեն բազմանալ՝ քայքայելով բջիջը։ • Լիզոգեն ցիկլ՝ վիրուսը «քնում է» բջջի ներսում՝ ինտեգրվելով դրա գենետիկական կոդում։ Որոշակի պայմաններում (սթրես, իմունիտետի թուլացում) այն ակտիվանում է և սկսում տարածվել։ Վիրուսների հիմնական տեսակները Գոյություն ունեն վիրուսների հսկայական քանակություն, որոնցից առավել հայտնի են։ • Գրիպ (Influenza A և B)՝ առաջացնում է սեզոնային համաճարակներ։ • Հերպեսվիրուսներ (Herpesviridae)՝ առաջացնում են հերպես, ջրծաղիկ, գոտկային որքին։ • Կորոնավիրուսներ՝ ներառյալ SARS-CoV-2 (COVID-19)։ • Մարդու պապիլոմավիրուս (HPV)՝ առաջացնում է գորտնուկներ և կարող է կապված լինել ուռուցքաբանական հիվանդությունների հետ։ • Էնտերովիրուսներ՝ ներառյալ պոլիոմիելիտ և «ձեռք-ոտք-բերան» հիվանդությունը։ • Ֆլավիվիրուսներ՝ փոխանցվում են մոծակների միջոցով (դենգե, դեղին տենդ, Զիկա վիրուս)։ • Հեպատիտ A, B, C՝ ախտահարում են լյարդը և կարող են հանգեցնել քրոնիկ հիվանդությունների։ • ՄԻԱՎ և ռետրովիրուսներ՝ ինտեգրվում են մարդու ԴՆԹ-ում՝ առաջացնելով ծանր քրոնիկ հիվանդություններ։ Վիրուսներով հարուցված հիվանդություններ Կլինիկական դրսևորումները կախված են կոնկրետ հարուցչից ։ Վիրուսային վարակները կարող են ընթանալ անախտանիշ, բայց նաև կարող են առաջացնել ծանր հիվանդություններ։ • մրսածություն և գրիպ • COVID-19 • կարմրուկ, ջրծաղիկ • հեպատիտ • ՄԻԱՎ/ՁԻԱՀ • պապիլոմավիրուսային վարակներ • հերպես • պոլիոմիելիտ • կատաղություն Կենդանի՞, թե՞ անկենդանԳիտնականները մինչ օրս վիճում են՝ արդյոք վիրուսները կենդանի օրգանիզմներ համարե՞լ։ Մի կողմից՝ դրանք չունեն նյութափոխանակություն և չեն կարող գոյություն ունենալ առանց տիրոջ։ Մյուս կողմից՝ դրանք ընդունակ են բազմանալ և փոփոխվել (էվոլյուցիայի ենթարկվել)։ Այդ պատճառով վիրուսները զբաղեցնում են «մոխրագույն գոտի» կենդանի և ոչ կենդանիի միջև։ Ինչու է կարևոր դիմել բժշկի Շատ վիրուսային վարակներ թեթև են ընթանում և անցնում են ինքնուրույն։ Սակայն մի շարք հիվանդություններ կարող են ունենալ լուրջ հետևանքներ՝ լյարդի քրոնիկ ախտահարումներ, ուռուցքաբանական պրոցեսներ, բարդություններ շնչառական համակարգի և իմունիտետի վրա։ Միայն բժիշկը կարող է ճիշտ ախտորոշել և նշանակել բուժում կամ կանխարգելում (օրինակ՝ պատվաստում)։

Հղիությունը կնոջ կյանքի հատուկ շրջան է, երբ նրա արգանդում զարգանում է ապագա երեխան: Առավել հաճախ բեղմնավորումը տեղի է ունենում սեռական հարաբերությունից հետո, սակայն հնարավոր է նաև վերարտադրողականությանն աջակցող տեխնոլոգիաների (ՎԱՏ) օգնությամբ: Հղիությունը կարելի է պարզել տնային թեստերի կամ արյան անալիզի միջոցով: Առաջին նշաններից են դաշտանի ուշացումը, սրտխառնոցը և հոգնածությունը: Հղիությունների մեծ մասն ավարտվում է երեխայի ծնունդով՝ բնական ճանապարհով կամ կեսարյան հատման միջոցով: Սակայն երբեմն հնարավոր են նաև այնպիսի ելքեր, ինչպիսիք են վիժումը, արհեստական ընդհատում կամ մեռելածնություն: Ինչպե՞ս է տեղի ունենում բեղմնավորումը Հղիությունը սկսվում է ձվաբջջի և սերմնաբջջի հանդիպումից: • Ձվազատում (Օվուլյացիա) — ցիկլում մեկ անգամ ձվարանն արտազատում է ձվաբջիջ, որը 12–24 ժամ «սպասում է» սերմնաբջջին արգանդափողում: • Բեղմնավորում — միլիոնավոր սերմնաբջիջներ շարժվում են դեպի ձվաբջիջ, բայց միայն մեկն է միաձուլվում նրա հետ: • Սաղմի (Էմբրիոնի) զարգացում — բեղմնավորված ձվաբջիջը (զիգոտ) սկսում է բաժանվել՝ վերածվելով բլաստոցիստի: • Իմպլանտացիա — մոտ երեք օր անց բլաստոցիստը հասնում է արգանդ և կպչում դրա պատին: Այդ պահից սկսում է ձևավորվել ընկերքը, իսկ սաղմը զարգանում է պտղի: Այս շրջանում կնոջ օրգանիզմն արտադրում է հատուկ հորմոններ, որոնք արգելափակում են դաշտանը և ապահովում երեխայի զարգացումը: Վերարտադրողականությանն աջակցող տեխնոլոգիաներ (ՎԱՏ) Եթե բնական բեղմնավորումը դժվար է, բժիշկը կարող է օգնել: • Ներարգանդային սերմնավորում (ՆԱՍ) — սերմնաբջիջները ներարկվում են անմիջապես արգանդ՝ ձվազատման (օվուլյացիայի) շրջանում: • Արտամարմնային բեղմնավորում (ԱԲ) — ձվաբջիջը բեղմնավորում են սերմնաբջջի հետ լաբորատորիայում, իսկ պատրաստի սաղմը տեղադրում են արգանդում: Որքա՞ն է տևում հղիությունը Միջինում այն տևում է 40 շաբաթ կամ 280 օր: Սակայն ժամկետը հաշվարկվում է ոչ թե բեղմնավորման պահից, այլ վերջին դաշտանի առաջին օրից: Ուստի, երբ կինն իմանում է հղիության մասին (մոտ երկու շաբաթ ձվազատումից հետո), ժամկետն արդեն համարվում է մոտ 4 շաբաթ: Ինչպե՞ս հաշվարկել ծննդաբերության ամսաթիվը Ամենապարզ եղանակը՝ • Գրի առեք ձեր վերջին դաշտանի ամսաթիվը: • Ավելացրեք 7 օր: • Հաշվեք 3 ամիս հետ: • Ավելացրեք 1 տարի: Սակայն կանանց միայն մոտ 5%-ն է ծննդաբերում ճիշտ կանխատեսվող օրը : Ավելի ճիշտ ժամկետը որոշվում է ՈւՁՀ-ով: Հղիության գեստացիոն տարիքը Գեստացիոն տարիքը հղիության տևողությունն է, որը չափվում է շաբաթներով և օրերով վերջին դաշտանի պահից, այլ ոչ թե փաստացի բեղմնավորումից: Օրինակ՝ հղիության 22 շաբաթ և 3 օր: Հղիության եռամսյակները (տրիմեստրներ) Հղիությունը բաժանվում է երեք փուլի, յուրաքանչյուրը մոտ 13 շաբաթ: • Առաջին եռամսյակ (0–13 շաբաթ) Սա ամենակարևոր փուլն է, երբ ձևավորվում են պտղի բոլոր օրգանները : Ախտանշանները կարող են լինել՝ հոգնածություն, սրտխառնոց, կրծքի ցավ, ախորժակի փոփոխություններ, փորկապություն և տրամադրության փոփոխություններ : Բժիշկները խորհուրդ են տալիս հղիության համար նախատեսված վիտամիններ և բացառել ալկոհոլը, ծխախոտը, թմրանյութերը և որոշակի սննդամթերքներ: • Երկրորդ եռամսյակ (14–28 շաբաթ) Սրտխառնոցը նվազում է, ինքնազգացողությունը բարելավվում է : Հնարավոր են նոր փոփոխություններ՝ քաշի ավելացում, մկանացավեր, պտկերի շրջանի մգացում, հղիության գծի հայտնվելը և երեխայի առաջին շարժումները: • Երրորդ եռամսյակ (29–40 շաբաթ) Սա վերջին փուլն է. պտուղն ակտիվորեն աճում և քաշ է հավաքում: Կինը կարող է զգալ հևոց, մեջքի ցավեր, հաճախակի միզարձակում և քնի հետ կապված դժվարություններ: Հայտնվում են ծննդաբերության նախանշաններ՝ կծկումներ, լորձային խցանի անջատում: Հղիության ամբողջական և ոչ ամբողջական ժամկետներ • Ժամկետային հղիություն — 39–40 շաբաթ: • Վաղ ժամկետային հղիություն — 37–38 շաբաթ: • Ուշ ժամկետային հղիություն — 41 շաբաթ: • Հետժամկետային հղիություն — 42 շաբաթից հետո: Ինչո՞ւ է անհրաժեշտ նախածննդյան խնամքը Բժշկի կանոնավոր այցելությունները թույլ են տալիս վերահսկել մոր և երեխայի առողջությունը : Ընդունելությունների ժամանակ բժիշկը չափում է ճնշումը և քաշը, ստուգում է անալիզները, լսում է պտղի սրտի բաբախյունը, կատարում է ՈւՁՀ և խորհուրդներ է տալիս սննդակարգի և կենսակերպի վերաբերյալ: Այցելությունների ժամանակացույց՝ • մինչև 28-րդ շաբաթ — ամիսը մեկ անգամ, • 28–36 շաբաթ — 2 շաբաթը մեկ, • 36-րդ շաբաթից հետո — ամեն շաբաթ: Որքա՞ն քաշ պետք է ավելանալ Նորմը անհատական է, բայց առավել հաճախ՝ 11–16 կգ ամբողջ հղիության ընթացքում:Դալիմեդ բժշկական կենտրոնը հոգ է տանում ձեր մասին Հղիությունը կարևոր և պատասխանատու փուլ է, որը պահանջում է մասնագիտական ուղեկցություն : Դալիմեդ բժշկական կենտրոնում դուք կստանաք համալիր հսկողություն՝ առաջին անալիզներից և ՈւՁՀ-ից մինչև ծննդաբերության նախապատրաստում: Փորձառու մասնագետները կօգնեն անցնել հղիության բոլոր փուլերը հանգիստ՝ ապահովելով ապագա մայրիկի և երեխայի առողջությունը:

Ժամանակակից ստոմատոլոգիան առաջարկում է բազմաթիվ եղանակներ ատամների առողջությունն ու էսթետիկան վերականգննելու համար։ Ամենահուսալի լուծումներից մեկը ատամնաբուժական շապիկի տեղադրումն է՝ «գլխարկ», որը ամբողջությամբ ծածկում է վնասված ատամը և պաշտպանում այն քայքայումից։ Ի՞նչ է ատամնաբուժական շապիկըԱտամնաբուժական շապիկը ամուր, ատամի ձևով պրոթեզ է, որը դրվում է բնական ատամի վրա՝ ինչպես գլխարկ։ Տեղադրվելուց առաջ բժիշկը հանում է էմալի փոքր շերտ՝ ապահովելու կատարյալ տեղավորում։ Շապիկները պատրաստվում են տարբեր նյութերից՝ մետաղից, կերամիկայից, ճենապակուց և դրանց համադրություններից։ Ընտրությունը կախված է կլինիկական իրավիճակից և հիվանդի նախասիրություններից։ Ե՞րբ է անհրաժեշտ շապիկՇապիկի տեղադրումը կարող է անհրաժեշտ լինել տարբեր դեպքերում․ • երբ ատամը փչացած է կամ ուժեղ մաշված, • թուլացած ատամը ամրապնդելու համար, • ճեղքերի և կոտրվածքների դեպքում, • արմատախողովակի բուժումից հետո, • կամուրջի ամրացման համար, • էմալի գույնի արտահայտված փոփոխությունների դեպքում, • իմպլանտից հետո։ Գլխավոր նպատակը բնական ատամը պահպանելն է՝ վերականգնելով նրա ֆունկցիան և էսթետիկան։ Ատամնաբուժական շապիկների տեսակները Մետաղյա Պատրաստվում են ոսկուց, պալադիումից, նիկելից կամ քրոմից։ Դրանք հայտնի են ամրությամբ, դիմացկունությամբ ծամելու ծանրաբեռնվածությանը և ատամի նվազագույն մշակմամբ։ Հիմնական թերությունը մետաղական գույնն է, այդ պատճառով դրանք սովորաբար տեղադրվում են հետին ատամներին։ Մետաղակերամիկա Միավորում են մետաղի ամրությունն ու պորցելիայի էսթետիկան։ Գույնը կարող է ընտրվել՝ համապատասխան բնական ատամներին։ Թերությունը՝ պորցելիան ժամանակի ընթացքում կարող է ճաքել, ինչպես նաև շապիկը կարող է մաշեցնել դիմացքի ատամների էմալը։ Սեղմված կերամիկա Մետաղական շրջանակի փոխարեն օգտագործվում է կերամիկական։ Այս շապիկները շատ նման են բնական ատամներին, սակայն ունեն նույն ճաքելու ռիսկը, ինչ մետաղակերամիկան։ Ամբողջական կերամիկա / պորցելյան Առավել բնական տեսք ունեցող տարբերակն են։ Հատկապես տարածված են ցիրկոնիումի երկօքսիդից պատրաստված շապիկները։ Դրանք ամուր են, դիմացկուն և հարմար մետաղական ալերգիա ունեցող հիվանդների համար։ Առավելություններն ու թերությունները Առավելությունները․ • ծամելու ֆունկցիայի վերականգնում, • ատամի պաշտպանություն քայքայումից, • տեսքի բարելավում, • ծառայության ժամկետ՝ 5-ից 15 տարի (երբեմն մինչև 30 լավ խնամքի դեպքում)։ Թերությունները․ • պահանջվում է էմալի հեռացում, • հնարավոր է զգայունություն առաջին շաբաթներին, • ճաքելու կամ թուլանալու ռիսկ, • բարձր արժեք (կախված նյութից)։ Ինչպե՞ս խնամել շապիկները Շապիկը երկար ժամանակ ծառայելու համար անհրաժեշտ է․ • օրական 2 անգամ մաքրել ատամները փափուկ խոզանակով և ֆտոր պարունակող մածուկով, • ամեն օր օգտագործել ատամի թել, • կիրառել անտիսեպտիկ ողողումներ, • խուսափել շատ պինդ և կպչուն ուտելիքներից, • պարբերաբար այցելել ատամնաբույժի՝ զննումների և մաքրումների համար, • բրուքսիզմի դեպքում օգտագործել պաշտպանիչ շապիկ։ Հնարավոր զգացողություններ տեղադրումից հետո Գործողությունից անմիջապես հետո հնարավոր է ունենալ թեթև զգայունություն տաքի ու սառի նկատմամբ, ինչպես նաև լնդերի անհարմարություն։ Սրանք սովորաբար անցնում են մի քանի օրվա ընթացքում։ Վինիրներ թե՞ շապիկներ․ ինչ ընտրել• Վինիրները լուծում են կոսմետիկ խնդիրներ․ թաքցնում են ճաքեր, կոտրվածքներ և գունային փոփոխություններ։ • Շապիկները վերականգնողական բուժում են․ ամրացնում և պաշտպանում են ատամը՝ վերականգնելով նրա ֆունկցիան և էսթետիկան։ Եզրակացություն Ատամնաբուժական շապիկները հուսալի և ստուգված լուծում են, որոնք թույլ են տալիս պահպանել բնական ատամները, վերադարձնել ժպիտին առողջությունը և ինքնավստահությունը։ Նյութի և տեխնոլոգիայի ընտրությունը պետք է կատարել բժշկի հետ՝ հաշվի առնելով ձեր կարիքները, սովորությունները և բյուջեն։